wanneer het zilver vloeit
diep in de nacht is al het licht
uit de vensters gestroomd
heeft zich uitgegoten
in het zwart van de straten
het donkere van mijn wimpers
vangt met zijn vleugels
enkel nog wat flarden
en ook de laatste mens
sluit nu zijn deur
dan is het enkel nog wat is:
armen van de hemel
die tot in de wereld groeien
en zich ingraven in
de harten van de slapenden
reeds neigt zich mijn hoofd
en ik zink op mijn kussen neer
wanneer het zilver vloeit
over de daken van de huizen
ik sterren sterven zie
sunset 20-02-2019
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, februari 21, 2019 07:14 |
| Gerardo, Dank je voor je lezen en sfeervol vinden. Nog een heel vredevolle donderdag en warme vriendschapgroet, |
|
| Gerardo: | Woensdag, februari 20, 2019 16:40 |
| Sfeervol de nacht in. | |
| sunset: | Woensdag, februari 20, 2019 15:23 |
| Janny Scheybeler de Jonge, waterval, juffie, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en nog een heel vredige woensdagnamiddag verder. Warme groetende genegenheid, |
|
| juffie: | Woensdag, februari 20, 2019 13:12 |
| mooi | |
| waterval: | Woensdag, februari 20, 2019 12:04 |
| heerlijk om te lezen... groetjes van ~~~waterval~~~ |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, februari 20, 2019 11:50 |
| mooi met genoegen gelezen! |
|
| sunset: | Woensdag, februari 20, 2019 11:30 |
| Teun hoek, Dank e wel voor je lezen en boeiend vinden en geniet van een vredige woensdag verder. Warme vriendschappelijke groet, |
|
| teun hoek: | Woensdag, februari 20, 2019 09:05 |
| boeiend th | |
