ik geef jou mijn naam
onder aarde begraven
vind ik vreugde
ik bedek haar zorgvuldig
en draai me tien maal in het rond
opdat ik deze plaats
nooit meer terug kan vinden
langs een eindeloze weg loop ik
vol modder en stenen
- in mijn leven heb ik veel geweend
al kan ik daarover niets vertellen
want ik heb geen mond
maar ogen heb ik wel
de nacht breng ik door
met parels op een ketting te rijgen
terwijl jij als een foetus slaapt
ga ik, in de vroege dageraad
hem voor eeuwig begraven
en geef jou mijn naam
sunset 21-02-2019
Reacties op dit gedicht
