Ze hield van schoonheid
ze hield van schoonheid
vaak onbegrepen, haastig voorbijgelopen
momenten die de mensen niet zagen
een soms argeloos vergeten gezicht
op foto’s die beginnen te vervagen
ze zag stofdeeltjes gevangen in het licht
de klanken van een gedicht
kleuren, geuren, een helder lied
weggegooide verwelkte bloemen
stoffige straatjes in een ver gebied
de klanken van een vreemde taal
het dansen van de voeten
de oude man met zijn verhaal
zitten voor zijn huis van witte steen
nog steeds verwonderd
door de schepping om hem heen
de sterren die de nacht versieren
het landschap dat dankbaar ademt
in de zachte ochtendzon
de kindertranen
en de weggevlogen ballon
ze hield van schoonheid
en de schoonheid hield van haar
haar hart zo mooi geschapen
door de grootste Kunstenaar
vaak onbegrepen, haastig voorbijgelopen
momenten die de mensen niet zagen
een soms argeloos vergeten gezicht
op foto’s die beginnen te vervagen
ze zag stofdeeltjes gevangen in het licht
de klanken van een gedicht
kleuren, geuren, een helder lied
weggegooide verwelkte bloemen
stoffige straatjes in een ver gebied
de klanken van een vreemde taal
het dansen van de voeten
de oude man met zijn verhaal
zitten voor zijn huis van witte steen
nog steeds verwonderd
door de schepping om hem heen
de sterren die de nacht versieren
het landschap dat dankbaar ademt
in de zachte ochtendzon
de kindertranen
en de weggevlogen ballon
ze hield van schoonheid
en de schoonheid hield van haar
haar hart zo mooi geschapen
door de grootste Kunstenaar
Over dit gedicht
| Auteur: Djinni | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2019 | ||
| Thema's: | ||