Ode aan hem (deel1)
Ik zie je,
je loopt iets gebogen.
Stemmen in je hoofd,
tranen in je ogen.
Wat jij voelt,
maar een ander niet ziet.
Waar het vandaan komt,
weet je niet.
Ik wil je zo graag helpen,
Je beschermen voor de pijn.
Voor alles wat er in je hoofd bestaat,
maar nooit echt zal zijn.
je loopt iets gebogen.
Stemmen in je hoofd,
tranen in je ogen.
Wat jij voelt,
maar een ander niet ziet.
Waar het vandaan komt,
weet je niet.
Ik wil je zo graag helpen,
Je beschermen voor de pijn.
Voor alles wat er in je hoofd bestaat,
maar nooit echt zal zijn.
Reacties op dit gedicht
| Werner S: | Dinsdag, maart 05, 2019 14:54 |
| Psychose heb ik ook gehad Maar er zijn wel filosofische dingen die revolutionair en toekomstig wel eens waar of uit kunne komen wil geen paniek zaaien nu maar intens en vol begrip gelezen |
|
| Hans Winter: | Zondag, maart 03, 2019 17:18 |
| samen zien brengt verder misschien naar wie weet bekwamer waar. groetje, hans |
|
| Aquarel: | Zondag, maart 03, 2019 08:46 |
| Heel mooi geschreven, het raakt me, en doet me denken aan de tijd dat ik in een psychose zat. Wat was dat moeilijk, ook voor de mensen om me heen. Ik wens jullie sterkte en diegene beterschap. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sluierstaartje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2019 | ||
| Thema's: | ||