terwijl jouw stem siddert
mij overgevend aan de nacht
tel ik mijn zegeningen
slaap in de schaduw van sterren
op het water in volledige rust
drijven zwijgend vleugel-
slagen van nachtvlinders
beven jouw lippen
in wiegende bewegingen
van liefdeswoordjes
terwijl jou stem siddert
zwemmen wij met vissen
drinken het heilig nat
en bezoeken het kerkhof
waar doden arm in arm liggen
hun voeten dicht tegen elkaar
zoals bij geliefden na hun laatste kus
legt zich onder marmeren platen
nevel tussen de lijven
sunset 15-03-2019
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, maart 16, 2019 00:01 |
| empty-hands Dank je voor je lezen en reageren en nog een heel vredige vrijdagavond verder. Warme vriendschappelijke groet, |
|
| empty-hands: | Vrijdag, maart 15, 2019 23:40 |
| Tjonge, van deze sfeer word ik helemaal triestig. Nevel tussen de lijven en onder marmeren platen. Héél sterke sfeer neergezet! Pakkend. groetjes, Peter |
|
