Transistor
ik herbeleef het leven van vroeger
toen men met de hand het land zaaide
de kinderen nog onschuld droegen
en men naar hun ouders zwaaide
maar alles leek langzaam te veranderen
na een periode van hebzucht en klagen
waar ik een vleugje heimwee vernam
bij het aanzien van de vervallen daken
maar ze verstommen de gesprekken
en hoor alleen de transistor nog kraken
en bevindt mij dagelijks op de golflengte
die toepasselijk is voor heden ten dage.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, maart 17, 2019 12:52 |
| zeker de iPhone , doch herinneringen strelen th |
|
| voske: | Zondag, maart 17, 2019 12:05 |
| Vroeger was het beter, maar niet alles. Mooi beeldend neergezet. | |
| Jadzia: | Zondag, maart 17, 2019 12:03 |
| Er wordt nog weinig gesprekken gevoerd - jammer. Fijne zondag groetjes Jadzia |
|
| Gerardo: | Zondag, maart 17, 2019 11:58 |
| Communicatie blijft een lastig iets. | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2019 | ||
| Thema's: | ||