Als een hemel ons aanraakt
Is er een opening die word geraakt
Met gedeelde ziender ogen schoonheid ons bewaakt
Getroffen met een esthetiek mooi drama
Heeft het Stil gelegen
in een prachtig panorama
Dood omzegelde deze aanbidder
een opgezet podium
van iemand ongeschreven gesteld
heeft het onbekende de boodschap verteld
Gezegeld worden met wie wij leven
Als een gevangen web zich heeft geweven
Gesneuveld mee met een ondergang
Naar een gevenaarde drang
De omvang achter de poort
Heeft de ruimte gehoord
Wil de gevangenen zich strekken
wil de persoon zich openslaan
aan de poortse plekken
Waar de wetten van waarheden
De liefde heeft nageleeft
En het goddelijke heeft gestreefd
Van boven terug naar beneden
Tot toekomst en terug naar het hedendaagse
Ontstaat er een geluk zo herroepelijk
En een licht zo klaar en openlijk
getuigde zich van een gave
die de omvang ervan in zagen
Om te ontsnappen aan een eenzaam bestaan
En het leven achter de poort te willen ondergaan
Met een glimp naar de mens
Neemt die afscheid met een gezegende wens
Met het uitroepen...
jullie zijn altijd gekend
Jullie komen hier allemaal ooit terecht
Dat heeft de poortknecht zo gezegd