Thema Monument
ik ken het vervallen graf lieflijk kind
waar ik ooit voor stond met mijn klas
het wordt door bloem en mos bemind
ja er groeien zelfs pollen en gras
het lag achter het opgehoogde puin
tussen de oever en de versleten brug
waar ik zat en krabde op mijn kruin
en dacht er is vast wel een weg terug
maar nu kijk ik uit over de vlakte
en lees in het notitieboekje van ma
wellicht denk je nu aan je lieve pa
die een monument voor hem hakte
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Dinsdag, april 02, 2019 06:43 |
| Heel graag gelezen | |
| september: | Maandag, april 01, 2019 22:49 |
| Het is prachtig Wijnand. Succes. |
|
| Stroejaro: | Maandag, april 01, 2019 21:41 |
| Beeldend, knap verwoord. | |
| Gerardo: | Maandag, april 01, 2019 19:52 |
| Beeldrijk. | |
| Anneke Bakker: | Maandag, april 01, 2019 17:28 |
| Een prachtig gedicht met een gouden rand Wijnand, heel intens en liefdevol. Succes hiermee en fijne avond. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, april 01, 2019 14:05 |
| heel mooi succes |
|
| windwhisper: | Maandag, april 01, 2019 13:30 |
| mooi intens schrijven | |
| teun hoek: | Maandag, april 01, 2019 12:55 |
| bewogen th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2019 | ||
| Thema's: | ||