wij ik in wereld gezien
tranen in diepe waters
gevallen door zwaar gezichte dragers
wallen onder oude ogen
gekeken hoe ik hier heb getogen
het onrecht is een litteken
op mijn communie ziel
het zijn speren die door mijn huid steken
hou het hier niet staande
wat is er toch in de wereld gaande
de wereld is een venster vol gruwel
mijn ogen schijnen door in het het fluwel
en ik ben het brandend vuurtje
dat dooft bij elk getik van de klok
dat slaat bij elk uurtje
ik onthou de waarde van dit leven
zodat ik toch nooit zal toegeven
of opgeven
want elke daad verteld mij
hier staan wij
en in al mijn zelf eigen
wil ik hier toch blijven
mijn plantje groeit
het haalt zijn topjes
het krijg zijn herkenning
zijn schouderklopjes
gevallen door zwaar gezichte dragers
wallen onder oude ogen
gekeken hoe ik hier heb getogen
het onrecht is een litteken
op mijn communie ziel
het zijn speren die door mijn huid steken
hou het hier niet staande
wat is er toch in de wereld gaande
de wereld is een venster vol gruwel
mijn ogen schijnen door in het het fluwel
en ik ben het brandend vuurtje
dat dooft bij elk getik van de klok
dat slaat bij elk uurtje
ik onthou de waarde van dit leven
zodat ik toch nooit zal toegeven
of opgeven
want elke daad verteld mij
hier staan wij
en in al mijn zelf eigen
wil ik hier toch blijven
mijn plantje groeit
het haalt zijn topjes
het krijg zijn herkenning
zijn schouderklopjes
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Vrijdag, april 05, 2019 12:15 |
| mooi als het plantje tot ontwikkeling komt th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, april 05, 2019 11:30 |
| wat een pracht!! | |
| september: | Vrijdag, april 05, 2019 11:18 |
| Een heel mooi gevoelvol gedicht. Het komt aan. Het plantje koesteren, van voldoende water voorzien en voedsel en opdat het zal groeien. Ik sta er even bij stil want het gedicht roept het bij me op. Ik vind het mooi. | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 05, 2019 10:16 |
| Troetel je plantjes Werner de zon schijnt, de ellende van de wereld zul ook jij niet overwinnen. Schouderklop voor dit rakende gedicht en fijne dag. Anneke |
|
| windwhisper: | Vrijdag, april 05, 2019 08:17 |
| het leven in geur en kleur, laat diepe sporen na, maar kent ook de gratie en de lenigheid van optimisme, het houdt gaande en staande | |
Over dit gedicht
| Auteur: Werner S |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2019 | ||
| Thema's: | ||