ik werp mij willoos op jouw kusten
eens …
een heuvelige eindeloosheid
nachtelijk vlinderen en fladderen
in eenzaamheid die bevrijdt
als samenzijn waar jij mij blijft
en ook …
glazen tafels
gepolijst
onder zacht waakzame bomen
de slang, die zich in volle behaaglijkheid
het zich op onze weg gemakkelijk maakt
met een oude jagershond
die eigenlijk een prins is
en kleine wilde katjes ernaast
die ons zeggen willen
dit oord is magie
en lang, eeuwig lang
brengen mijn dromen
jou bij mij [en omgekeerd]
neemt jouw gekmakende zuiderwind
mij al mijn tegenstribbelen
en zelfs mijn angsten
verstopt hen in plooien
van mooie zonsondergangen
gevuld met gloeiend hete lusten
en 'k werp mij willoos op jouw kusten
sunset 05-04-2019
