zo op zondag
zo op zondag
aan het ontbijt
met een eitje
en een bakkie koffie erbij
komt dat missen van jou
ook ineens voorbij
ze zeggen
joh het is al weer twee jaar en drie maanden geleden
dat Harry overleed
maar geloof
soms kan dat gemis
zo bijtend zijn
soms denk ik aan hem met een glimlach
wetend het was niet alleen maar
rozengeur en maneschijn
maar toch was er het houden van zeker in de laatste tien jaar
van altijd samen zijn
een glimlach en een stille traan
bij het zondagse ontbijten
en het eitje zei........
Reacties op dit gedicht
| juffie: | Zondag, april 07, 2019 14:11 |
| Het komt in golven....zeggen ze dan. Gemis laat je nooit los, maar van het ene op het andere moment overvalt het je in alle hevigheid. |
|
| Aquarel: | Zondag, april 07, 2019 13:29 |
| Voelbaar, het gemis. Sterkte, en ik ben ook wel benieuwd wat het ei zei... Liefs, Aquarel |
|
| Dasje (lucky): | Zondag, april 07, 2019 13:12 |
| Onvervangbaar...een engel wiens naam je kent die over jou waakt. Knuff Dasje |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, april 07, 2019 12:56 |
| sterkte jacoba leef met je mee | |
| voske: | Zondag, april 07, 2019 12:24 |
| Het gemis blijft, de pijn slijt.Maar… wat zei dat eitje nu eigenlijk? Stof voor een volgend gedicht? | |
| spiritoffreedom: | Zondag, april 07, 2019 10:09 |
| gemis went niet. sterkte. | |
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: windwhisper | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2019 | ||
| Thema's: | ||