Onrust
Het wordt stralend mooi weer.
De dag wekt hoop in mij.
Ik zit daar en kijk naar wat er om mij heen gebeurt in de cementen tuin.
De mensen lopen gewoon door.
Ik wist niet wat me nog te wachten stond
Toen ik het licht zag.
De atmosfeer is aan het veranderen nu.
Het bewijs is overal.
De mensen komen nog steeds langs.
Maar lopen wordt rennen nu.
Ze hebben haast.
Het licht wordt feller.
De temperatuur stijgt koortsachtig.
Onrust in de cementen tuin.
De dag wekt hoop in mij.
Ik zit daar en kijk naar wat er om mij heen gebeurt in de cementen tuin.
De mensen lopen gewoon door.
Ik wist niet wat me nog te wachten stond
Toen ik het licht zag.
De atmosfeer is aan het veranderen nu.
Het bewijs is overal.
De mensen komen nog steeds langs.
Maar lopen wordt rennen nu.
Ze hebben haast.
Het licht wordt feller.
De temperatuur stijgt koortsachtig.
Onrust in de cementen tuin.
Reacties op dit gedicht
| Werner S: | Donderdag, april 11, 2019 16:04 |
| De drukte trekt zich in de cementen tuin tot de zon de temperaturen in het laat uur zachter maakt | |
| marchiano di noche: | Woensdag, april 10, 2019 21:36 |
| hmm, met plezier gelezen! ga kijken/lezen wat er nog meer uit jou pen is gekropen. vr. gr. Marchiano di Noche | |
| teun hoek: | Woensdag, april 10, 2019 15:58 |
| moeilijk , waarom geen groene tuin creeëren th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Aad van der Klaauw | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2019 | ||
| Thema's: | ||