Hun familiegebeuren
hun familiegebeuren
ik voelde de muur
rook de binnenplaats
met de geuren van
hun familiegebeuren
stappen zagen hen gaan
in een dierbaar raken
van de aarde naar
vrienden of gindse bazaar
samen hoorden we bomen
dromen in stille hitte
van de dag ondanks de
afstand die er tussen ons was
ik liet het komen
de empathie van het
leven en zijn om mij heen
zo was ik niet alleen
wist dat leven
alles had te geven
maar ontvangen
bleef altijd in gebreken
zij waren mijn wereld
in alles verenigd
zij deelden en ik mocht
in alles met hen bestaan
wil melker
11/04/2019
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, april 11, 2019 17:48 |
| Droom dan onder de bomen en voel je verenigd met de mooie dingen om je heen. Met mooie mystiek omgeven Wil. Fijne avond gewenst. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, april 11, 2019 12:14 |
| familie proeven in de tuin mooi th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2019 | ||
| Thema's: | ||