Het regende paddenstoelen...
(een familiesaga)


Ik leerde de levenslessen van mijn moeder
zonder slag of stoot in de vrijheid van mijn vaderland.
Mijn zuster danste doorheen Barcelona,
blootsvoets de valkuilen van het leven ontwijkend.
Vader rookte zijn sigaren met een ergerlijke elegantie
en genoot jarenlang zijn onaantastbaarheid.
Ik kon zomaar mijn broer geweest zijn,
maar dan blind voor de lokroep van de verslaving.
Oma's, Opa's, neven en nichten en de hele mikmak
dwarrelden door het zonlicht dat groeide in de veranda.
Ingesloten door die tand des tijds was ik toch vaak alleen.
Familiefeestjes vertelden over vroeger, over de heldentocht
van voorouders zonder vrees, dronken en heroïsch.
Vader sloeg het vat aan en moeder vulde de bekers nokvol.
Herinneringen aan hen wiens namen langzaamaan vervagen.
Nu drink ik vaak solo met Tina en Sofia en al diegene zonder gezicht.
Maar mijn lievelings tante heette Veronica,
ze schreef liefdesverhalen in de palm van haar hand,
ongeëvenaard en door niemand gelezen.
Ik, ik was een kabouter in die dagen,
en tussen de opklaringen door regende het paddenstoelen...


esteban 12 April 2019