KIND VAN MIJN HART
Wat dool je rond
ik probeer je paden
te volgen maar
lieve God ik raak verward
je staat op met de zon
als de vroege bloemen
belovend open gaan
je plukt het graan
dat staat te golven
zwerft eenzaam door het land
ik begrijp niet veel
van wat je zegt
kind van mijn hart
kind van mijn leven
met diep verlangen
nooit meer te stoppen
hou ik van je
anders kan ik
het je niet zeggen
wil naast je lopen
zo dichtbij dat ik je
heilig hart voel kloppen
kind van de wereld
ik was je moeder
voelde zoveel pijn
een voorgevoel
plaagde me
dat deze wereld
dichtsloeg voor jou
zoveel venijn
jij vreemd kind
van die andere vader
ze staken een zwaard
in mijn moederhart
sinds toen
houdt het daglicht
zich schuil
kind ik gaf je leven
jij nog veel meer
maar wonderlijk
het licht kwam weer
Reacties op dit gedicht
| claire vanfleteren: | Woensdag, april 17, 2019 18:47 |
| Het is zeer scherp geschreven ik hoop dat het op jou niet van toepassing is, want dan zou ik zeggen sterkte en hou de moed erin! | |
| Dasje (lucky): | Woensdag, april 17, 2019 16:22 |
| Bijzonder mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2019 | ||
| Thema's: | ||