eeuwig dronkem van jou zijn
in zachte dons wil ik ons bedden
en mij, waar wij nu samen liggen
verwarmen aan jouw hele lijf
in stil en innig, sereen zwijgen
wil uit jouw ogenkelk mij laven
en mij met diepe zware zuchten
de liefde van je lippen nippen
in schaduw van jouw lusten rusten
en zolang jij mij vast omarmt
mijn hart jou liedjes laten zoemen
de rest van al mijn levensdagen
jou als mijn leven steeds benoemen
en eeuwig dronken van jou zijn
sunset 17-04-2019
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, april 19, 2019 08:24 |
| claire vanfleteren, Blij dat je weer terug bent en ik hoop dat het nu de goede kant met je opgaat. Dank je voor je lezen en reageren en een heel vredevolle Goede vrijdag verder. Warme genegen groet, |
|
| claire vanfleteren: | Woensdag, april 17, 2019 18:50 |
| Sunset ik ben blij u weer te kunnen lezen, heb het zeer zwaar gehad. Een zeer mooi gedicht met inhoud. | |
