telkens weer
rood lover in herfst
en sneeuw de dag
van mijn geboorte
regen bij mijn eerste
rendez-vous met blanke
huid onder de bloes
mijn wenken en verlangens
maar ook het mooie
in ‘t heel dicht bij elkaar
zo ga ik door de stad
strooi kruimels van geluk
in schemerende avond
maar voor de dag vergaat
en mij vergeet,
vóór dat de hemel sluit
zelfs voor de kamers zwijgen
de aarde talen wisselt
ik mij niet meer zal uiten
kom ik
toch telkens weer
bij jou terug
sunset 22-04-2019
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Maandag, april 22, 2019 22:37 |
| Heel mooi gedicht, sunset. Gts, Clarice | |
| sunset: | Maandag, april 22, 2019 12:55 |
| trucker klaas, Dank voor je lezen en reageren en een vredevolle paasmaandag verder. Warme vriendschappelijke groet, |
|
| trucker klaas: | Maandag, april 22, 2019 12:11 |
| kruimel-bungee ; terug naar af ! leuk ,klaas |
|
