daar wil ik blijven
ongehinderd door wild water
gaan wij lichtvoetig
kus na kus aan land
en nestelen ons
aan oevers van rivieren
en op het brede strand
wat blijft zijn de gekreukte kleren
de afdruk onzer naakte lijven
in het mulle zand
en ’t bed tussen de duinen
- daar wil ik blijven
waar jij zult zijn
sunset 23-04-2019
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, april 23, 2019 22:40 |
| juffie, Clarice, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en een heel vredevolle dinsdagavond verder. Warme genegen groet, |
|
| Clarice: | Dinsdag, april 23, 2019 22:38 |
| Mooi dit zomers gedicht, gts Clarice | |
| juffie: | Dinsdag, april 23, 2019 22:09 |
| De kou verdreven de warmte van het zand daar blijven...ook voor even op jouw eigen liefdesstrand |
|
