Mijn donkere dagen
Zijn mijn antwoorden
Op mijn duistere vragen
Woorden die dieper schuilen
Zitten bevangen en willen het ruilen
Mijn leven is op dit moment om te huilen
Deze diepere woorden van vrede
Spelen deze keer onderaan
En spelen beneden
Ik duik terug naar het hede
Want mijn gedachten
Die waren even naar het zoekende verdreven
Ongelukkig voelen om wat mij is aangedaan
Weet niet goed meer
waarvoor dit leven staat
Lucht vangt onder mijn kin
Door mijn keel
hap ik terug verder deze zin
Maar ik maak mijn platoreel
Mijn aarde zakt in tunnels gronden
Ik hoop dat ik mij als eerste verdeel
Van deze bittere zonde
Laat mijn einde niet achteruit afspelen
Want al die Pijnen
in alles wat mij niet opbeurt
trek ik met een laatste sleur
Van mijn sigaret
Ik ga slapen
morgen ben ik weer in de dag
de grote marionette
Zonder die spontane lach
Gekaderd als een portret