Loop voorbij in mijn straatje
Kijk door de muur van mijn gebouw
Door een piepklein gaatje
Een muur dat het breken niet meer waardeert
Een afbraak dat het geluid dempert en niet afbreekt
mijn vijf vingers van geluk dat plaatst een handafdruk
Het gebouw behoud het product
Naar oudheid van contouren
Het artistieke van dit gesteente
Gebouwt met de grond van een oude gemeente
Het gaatje is het oog der ziel
Van alle op bewandelde vloeren
in zijn oneindig bestaan
Hier en daar het gekraak
Waar alle oude bewoners hun zielen
in dit huis hebben bewaakt
Het huis kijkt toe
hoe die met mij verder geraakt
En ik vraag.... doe ik het goe?