Ik bouwde een muur om me heen
de dik om doorheen te komen
te hoog om te klimmen
niemand zag ooit mijn tranen stromen
Toen wandelde jij mijn leven binnen
en ik legde er nog een laag stenen bij
Je mocht niet naar binnen komen
mijn hart was alleen van mij
Maar je sloeg er gewoon doorheen
je hebt het toch gedaan
Ik had het je nog zo gevraagd
of je niet naar binnen wilde gaan
Ik had je toch gewaarschuwd
mijn muur stond stevig en goed
Maar je haalt de stenen zo snel weg
en ik wil niet dat je dat doet
| Hans Winter: | Donderdag, april 25, 2019 22:32 |
| kiezen kun je tegen ‘t eenzaam wezen, maar dat is nog geen keuze voor de vragende vreugde van behouden je toevertrouwen. hans |
|
| Werner S: | Donderdag, april 25, 2019 14:57 |
| Mooi en opdringerig verwoord grg gelez | |
| Auteur: anne(22) | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2019 | ||
| Thema's: | ||