wanneer 't verlangen weent
wanneer in elke ooghoek
het verlangen weent
op plassen wind zich rimpelt
en uit het niets heel ziltig smaakt
wanneer ik hunkerend reik
richting het warme zuiden
weet ik dat ik moet reizen
meeuwenliederen leren
mijn wintertranen snel vergeten
om in azuurblauw te verzinken
in verte die mij nader is
voor altijd bij mij blijft
sunset 25-04-2019
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 april 2019 | ||
| Thema's: | ||