open deuren met een vermoeid kloppen
en kijk naar de dichte innerlijke nevels
in ruimtes gekleurd door bonte ideeën
waar hemel naar boven, gedroomd in zijn diepte
en een vermoeden van vage lawines
in altijd maar stapelen en groeien van rots

kijk naar de wegen vanuit de richting van 't water
bouw ik een bank van het mooiste koraal
waar sluizen van licht alle leegtes doorbreken
met intense stralen in raamloze kamers
nog is het geen dag en valt er geen regen
zijn er geen files en zelfs ook geen adem

op neerwaartse weg, beweegt alles eender
en openen zich schachten in 't veranderde denken:
het strand in de verte en 't kalk van de schelpen
in lagen gebouwd net als mijn dromen
waarin ik steeds wandel en nimmer daarbuiten
is alles met alles voor altijd verbonden

is er geen nacht in het voelen en 't leven
kringelt in cirkels en altijd maar groeiend
door ’t water van zeeën steeds nog omvat
versterkt zich het licht en tekent in harten
paden van liefde die nieuw in 't ontdekken
vanaf mijn geboorte ik steeds heb gehad


sunset 26-04-2019