Heilig Hart
In dit woud schept het licht
zijn eigen kathedralen groen
als de eerste naalden
van de sparrenbomen
Hoe ben ik van zover
hier met jou gekomen
Uren zijn voorbijgegaan
de klok sprong onverwacht
van zeven naar negen
de kussen die jij gaf
bestonden voor de helft
uit aarde en dromen
duizend of acht, zijn wel
in mij bijgebleven
mijzelf zag ik zo klein
in jouw spiegelende ogen
zijn eigen kathedralen groen
als de eerste naalden
van de sparrenbomen
Hoe ben ik van zover
hier met jou gekomen
Uren zijn voorbijgegaan
de klok sprong onverwacht
van zeven naar negen
de kussen die jij gaf
bestonden voor de helft
uit aarde en dromen
duizend of acht, zijn wel
in mij bijgebleven
mijzelf zag ik zo klein
in jouw spiegelende ogen
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Vrijdag, april 26, 2019 20:11 |
| Bijzonder mooi! | |
| Stanislaus Jaworski: | Vrijdag, april 26, 2019 18:10 |
| Die Heilige Hart Die lig skep in hierdie bos sy eie katedrale is groen soos die eerste naalde van die spruce bome Hoe is ek van so ver af kom hier saam met jou Ure het geslaag die klok het onverwags gespring van sewe tot nege die soen wat jy gegee het bestaan vir die helfte van aarde en drome 'n duisend of agt is het by my gebly Ek het myself so klein gesien in jou reflektiewe oë |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2019 | ||
| Thema's: | ||