Ik
Gekleed in arrogantie, tot aan de tand bewapend
Marcheer ik door gangen en straten, nietsontziend,
Cognitieblind, liefde hangt aan bomen om te verwaaien met de wind en tel ik mijn keien
Terwijl ik schenen schop
Er is geen stop, aan of uit knop wanneer de kolder
Stijgt naar mijn kop is het eet of gegeten worden-mercy only for me- slijp ik mijn messen om te splijten in zwart wit, gelijk is met de rechtvaardigen, en ik in de verkeerde wieg
Boos, kwaad en erger, ze zeggen ik ben een psychopaat, narcist pur sang, een serpent in t kwadraat, in kleine potjes schuilt het meeste gevaar, ik sis hier en bijt daar,
Maar hoe je het wend of keert ik kietel
Jouw fantasie naar een beetje meer
Kom dichterbij, de handen zichtbaar langs je zij
En droom de nachtmerrie
met mij
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Dinsdag, april 30, 2019 08:08 |
| Ik lees je erg graag, ook dit gedicht. Je kietelt de fantasie. Ik dwaal mee door de nachtmerrie. Vol scherpe gedachten, maar de liefde hangt in de bomen. Ik laat haar bloesem als confetti over me heen stromen, om de randjes te verzachten. Liefs, Aquarel |
|
| september: | Maandag, april 29, 2019 22:25 |
| Wat kun je toch geweldig schrijven Mima. Ik hou ervan. Kunstig en mooi gedicht met een randje wat het juist zo sterk maakt en laat raken. Prachtig. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Maandag, april 29, 2019 13:06 |
| Moet ik bang zijn je ergens tegen te komen Mima? niet alleen de messen ook de woorden zijn geslepen, Ik vermoed met een brede lach. Bijzonder gedicht, dat is het zeker. Zonnige groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mima | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2019 | ||
| Thema's: | ||