waaien
Als waterlelies dansen
uitbundig dobberend
in de wind
verlang ik zwijgend
naar de zomers van weleer
Waarin we stoeiden
op het gras
zoals ieder spelend kind
Ik weet nog hoe het was
en voel het eens te meer
De tijd die vloog
en ik vloog mee
terugziend
ben ik wel tevree
maar hoop op
nog meer wind
De zeilen zet ik bij
ik vlieg nog voort
en voel me vrij
uitbundig dobberend
in de wind
verlang ik zwijgend
naar de zomers van weleer
Waarin we stoeiden
op het gras
zoals ieder spelend kind
Ik weet nog hoe het was
en voel het eens te meer
De tijd die vloog
en ik vloog mee
terugziend
ben ik wel tevree
maar hoop op
nog meer wind
De zeilen zet ik bij
ik vlieg nog voort
en voel me vrij
Reacties op dit gedicht
| Werner S: | Woensdag, mei 01, 2019 18:53 |
| meer van dat geluk aan je zij | |
| claire vanfleteren: | Woensdag, mei 01, 2019 18:27 |
| Als je het een dag zwaar gehad hebt is het ook eens noodzakelijk dat je even gaat uitwaaien, dat kan wonderen doen! | |
| Hans Winter: | Woensdag, mei 01, 2019 10:16 |
| laat je maar uit waaien, bewogen worden moge je overkomen, ja het brenge je thuis. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2019 | ||
| Thema's: | ||