Vergeetmenietje
VERGEETMENIETJE
Nog weten hoe haar kussen smaakten
haar tong de mijne vond en streelde
op en neer en heen en weer
Haar vingertoppen als vlindervleugels
de huid beroerden en teder zacht
haar wimpers de oogleden raakten
Haar niet meer teruggezien
zij was opeens verdwenen
niemand wist waarheen
Nog weten hoe haar kussen smaakten
haar tong de mijne vond en streelde
op en neer en heen en weer
Haar vingertoppen als vlindervleugels
de huid beroerden en teder zacht
haar wimpers de oogleden raakten
Haar niet meer teruggezien
zij was opeens verdwenen
niemand wist waarheen
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Vrijdag, mei 03, 2019 09:17 |
| Mooi geschreven, echt een vergeetmenietje. Liefs, Aquarel |
|
| Clarice: | Donderdag, mei 02, 2019 21:36 |
| Mooi geschreven, Stanislaus. Spijtig dat het zo liep, gts Clarice | |
| voske: | Donderdag, mei 02, 2019 16:02 |
| Gedeelde ervaring. | |
| teun hoek: | Donderdag, mei 02, 2019 11:17 |
| jammer th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, mei 02, 2019 11:16 |
| doet verlangen | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, mei 02, 2019 11:15 |
| doet verlangen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2019 | ||
| Thema's: | ||