Nog maar net in leven
zag ik al de contouren
van haar lieve gezicht
ik dacht eerst dat zij
God was en waarachtig
dat klopte nog ook
omdat ze mij opsloot
in haar moeder hart
bij mijn geboorte werd
zij opnieuw geboren
achter haar verhaal
gaat het mijne schuil
in had geen idee van
haar zorgen haar waken
ja nu weet ik het allemaal
hoe zij haar dromen
met vrolijke smart
moest opgeven
om de mijne
waar te maken
zo had zij het uitgekiend
met mijn idealen
moest het goed komen
ze was er altijd bij elke
schram bij elke buil
ze is in vrede gestorven
achteraf moest ze zoveel
opgeven nu pas zie ik
nooit gaf ze mij het idee
dat haar liefde moest
worden verworven
en zeker niet
te worden verdiend