De vernieuwing roept
Het is alsof ik me gevangen voel
In mijn eigen lichaam
Omringd door muren die me willen leiden.
Wetten de welke me delegeren
Teksten in mijn hoofd geplaatst
Door dirigenten van "Het orkest des levens"
Maar zo wil ik niet meer zijn
Mijn vleugels zoeken de deur
Om de wereld weer te ontdekken.
Niet meer zoals vroeger
Maar als nieuw herboren mens
Die ik nu ben geworden.
In mijn eigen lichaam
Omringd door muren die me willen leiden.
Wetten de welke me delegeren
Teksten in mijn hoofd geplaatst
Door dirigenten van "Het orkest des levens"
Maar zo wil ik niet meer zijn
Mijn vleugels zoeken de deur
Om de wereld weer te ontdekken.
Niet meer zoals vroeger
Maar als nieuw herboren mens
Die ik nu ben geworden.
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, mei 10, 2019 13:09 |
| Het programma heb je nu in handen Bert, geniet van dat concert. Mooie dag gewenst. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, mei 10, 2019 12:02 |
| doen th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Bert Lagom | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2019 | ||
| Thema's: | ||