Moederdag
elke dag zie ik ze naar school gaan
jouw leeftijdsgenootjes
in hun jeans en sportschoenen
nu eens vrolijk en uitgelaten
dan weer humeurig, onzeker of
in gedachten verzonken
onze tijd is voorbij
maar ik zou er voor je geweest zijn
als je nieuwsgierig was of met vragen zat
over het volwassen worden
als je met jezelf in de knoop lag
of radeloos was omdat niets liep
zoals je dacht dat het moest gaan
je zal altijd mijn klein meisje blijven
toch leef ik in gedachten alle
gestolen momenten
je eerste oorbellen, je eerste
verliefdheid, je eerste vriendje
telkens wanneer ik de anderen zie
komt die gedachte er aan
jouw beeld ontbreekt
maar keer op keer denk ik
hier had jij tussen kunnen staan
Reacties op dit gedicht
| voske: | Zondag, mei 12, 2019 18:29 |
| De onverbreekbare band tussen moeder en kind, over alle grenzen heen. Warm en gevoelig. | |
| teun hoek: | Zondag, mei 12, 2019 16:21 |
| verlangend th | |
| Aquarel: | Zondag, mei 12, 2019 15:56 |
| Raakt diep in het hart. Liefs, Aquarel |
|
| Avr: | Zondag, mei 12, 2019 14:45 |
| Stil makend, zo triest dit is. En zo ontroerend mooi onder woorden gebracht. Wens je heel veel sterkte! | |
| juffie: | Zondag, mei 12, 2019 13:50 |
| Ontroerend. Sterkte. | |
Over dit gedicht
| Auteur: voor altijd en nooit meer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2019 | ||
| Thema's: | ||