Lichaamstalen
lichaamstalen
ik heb eindelijk
een sprookje gedroomd
met veel liefde en
natuurlijk een happy end
waarbij het meisje
lief en hulpvaardig was
van gewone afkomst maar
toch iets koninklijks had
de jongen prees vooral
zijn domme kracht lachte
hard om de stomste grappen
op een slijmerige manier
de contrasten zijn al
neergezet en de spelers
trappen in de valkuil van
de goed gecamoufleerde sloot
daar vertellen lichaamstalen
hun droomverhalen die
in vergelijken op een
ontzettend lief sprookje lijken
toch worden ook zij
snel blij want de ontdekker
van het water komt al snel
vol overgave blaffend naderbij
een warm bad en
rozig slapen zal de volgende
dag wel het sprookje of
de droom tot waarheid maken
wil melker
13/05/2019
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Maandag, mei 13, 2019 12:42 |
| zo komen sprookjes tot leven. th | |
| Anneke Bakker: | Maandag, mei 13, 2019 09:10 |
| Dromen zijn bedrog Wil,de meeste sprookjes lopen goed af, zo ook deze. Gauw terug naar de realiteit met zonnige groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2019 | ||
| Thema's: | ||