Avond mijmering
Avond mijmering
Ik werd verrast
door een fraaie avondlucht
de hemel onwaarschijnlijk mooi van kleur
ik sta daar en kijk er verwonderd naar
zwakke wind blaast milde bloemengeur
en door het lover van geboomte
zingt de leeuwerik
zijn symfonie op eigen wijs
dan fluister ik zacht een naam
die geen uitleg behoeft naar daar
waar achter die fraaie lucht
mijn lief vertoeft
slaak een lichte zucht van verlangen en denk,
ja zo mooi zal het zijn in het
hemels paradijs
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| gedichtenlady: | Zaterdag, mei 25, 2019 20:07 |
| De avondlucht kan heel wat brengen. Leuk geschreven |
|
| Clarice: | Woensdag, mei 22, 2019 23:10 |
| Heel mooi geschreven, Anneke. Momenten van schoonheid doen vaak denken aan wie we liefhebben, gts Clarice | |
| Aquarel: | Woensdag, mei 22, 2019 20:22 |
| Zacht, fluisterend komen deze woorden binnen. Ontroerend mooi. Liefs, Aquarel |
|
| Avr: | Woensdag, mei 22, 2019 11:32 |
| Je weet het gemis en een stil verlangen heel mooi te verwoorden. Ontroerend, Anneke! | |
| voske: | Woensdag, mei 22, 2019 11:18 |
| Pakkend. | |
| Stroejaro: | Woensdag, mei 22, 2019 10:47 |
| Prachtig. | |
| teun hoek: | Woensdag, mei 22, 2019 10:04 |
| verlangend mooi Anneke ik fluister mee. h gr teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2019 | ||
| Thema's: | ||