adem verstilt
de nieuwe zomer groeit
vanuit de hemel in mijn woorden
sterft uit diep in mijn hart
alsof ik nimmer eerder
een zomer heb gehad
het woud kleurt rood
en aan de horizon
liggen de zwarte lijnen
van vers geploegde akkers
als vluchtig dunne nevel
streelt het oog de afstand
tussen huis en deur
verstilt de adem
achter onze ruggen
sunset 27-05-2019
