Zinnen minnen
Zinnen minnen
woorden strelen
liefde op papier
maagdelijk wit
koesterend, doch bedekt
spelen met vuur
door vonken geboeid
in lichterlaaie
zwart geblakerd
lust geblust
in eenzaamheid berust.
woorden strelen
liefde op papier
maagdelijk wit
koesterend, doch bedekt
spelen met vuur
door vonken geboeid
in lichterlaaie
zwart geblakerd
lust geblust
in eenzaamheid berust.
Reacties op dit gedicht
| pieter christiaan paardenkooper: | Dinsdag, mei 28, 2019 19:17 |
| grappig om te lezen, maar mogelijk minder grappig in jouw beleving. |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, mei 28, 2019 18:02 |
| dichters zijn dromers, maar in dit overkomen groeit en broeit en bloeit het visioen om ooit licht gericht te doen. groetje, hans |
|
| teun hoek: | Dinsdag, mei 28, 2019 13:44 |
| van hoog naar laag th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Wendy Vandebroek | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2019 | ||
| Thema's: | ||