Stille uitbarsting
Met denderend geraas rolt de traan
als een druppel van een blad
via een stromend beekje door het dal.
Langs rotsblokken golft het op en neer
het lot van een vrije val bergafwaarts
tijdens een bulderende waterval.
Geruisloos volgt de laatste traan de rivier
introvert gevuld met het souvenir
van een klevend heimelijk icoon.
Beeld van heldere nachten aan de kustlijn
met geluid van deining door de zee
en water dat in haar voetafdruk stroomt.
Met wapperende haren tegen de wind in
zie ik haar tranende ogen van geluk
liefdevol veegt mijn duim de druppel weg.
In mijn handen haar glimlach gevangen
schitteren waterige ogen hemels
zonder maar één woord gezegd.
als een druppel van een blad
via een stromend beekje door het dal.
Langs rotsblokken golft het op en neer
het lot van een vrije val bergafwaarts
tijdens een bulderende waterval.
Geruisloos volgt de laatste traan de rivier
introvert gevuld met het souvenir
van een klevend heimelijk icoon.
Beeld van heldere nachten aan de kustlijn
met geluid van deining door de zee
en water dat in haar voetafdruk stroomt.
Met wapperende haren tegen de wind in
zie ik haar tranende ogen van geluk
liefdevol veegt mijn duim de druppel weg.
In mijn handen haar glimlach gevangen
schitteren waterige ogen hemels
zonder maar één woord gezegd.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Vrijdag, mei 31, 2019 18:51 |
| verstillend th | |
| windwhisper: | Vrijdag, mei 31, 2019 17:59 |
| wowwww hart aanrakend liefdevol mooi | |
| Avr: | Vrijdag, mei 31, 2019 17:55 |
| Prachtig, dit zo beeldend liefdesgedicht. Graag gelezen! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2019 | ||
| Thema's: | ||