Wij zijn vrij
wij zijn vrij
ik heb lang
naar de zee
zitten staren
terwijl het water
mijn voeten
vertelde van de
talloze gevaren
jij zo machtig
en groots
terwijl de golfjes
vriendelijk krulden
het schuim zijn
eigen hoofdstuk
en tekening koos
hoe kan het
dat stormvloed
dijken bruggen
en kades breekt
alles verwoestend
zijn weg naar
de laagte neemt
het spel van de
wind die stroming
te langzaam vindt
met duwen en stuwen
schreeuwen golven
angst en schaamte
voorbij wij zijn vrij
wil melker
06/06/2019
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Donderdag, juni 06, 2019 08:56 |
| Dday galmt mee. th | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, juni 06, 2019 08:16 |
| De natuur eist bewondering maar vooral respect. Je hebt het hier heel rakend neergezet Wil, en de zon schijnt al weer. Wens jou een mooie dag. Anneke |
|
| windwhisper: | Donderdag, juni 06, 2019 06:16 |
| de elementen van onze natuur en toch kunne wij ze nooit de baas, zo denk ik dan maar weer | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2019 | ||
| Thema's: | ||