Droog nu maar de ogen
Verdriet dat kerven zal
Jij hebt zoveel harten bewogen
Jij die hoog torent, zelfs in jouw val

De paden van de tranen
Als wegen van verdriet
Wij kennen jouw lanen
Wij zingen jouw lied

Hoe jij wist te vormen
Contouren in ons hart
Jij loodste ons door de zwaarste stormen
Maar kunt ons nu niet langer leiden in deze smart

Want jij bent niet meer
Gevallen is onze kapitein
En wij verlangen naar weleer
Toen jij onze meester kon zijn

Nu kiezen wij alleen
Weifelend en onzeker
Harten zijn niet van steen
Gevuld is onze gifbeker

Jij bent in ons gegrift
Jij hebt zoveel bereikt
Jouw leven was een gift
Jouw vriendschap heeft ons verrijkt

Het hoofd zoekt vrede
Terwijl het hart huilt
Voor jou een lofrede
Waarin zoveel pijn schuilt

Want na vandaag
Is elke morgen een morgen zonder jou
Er komt geen antwoord op de vraag
Kent verdriet een einde, is er leven na de rouw

Schrale troost dept het zout
Gedeeld al die mooie dagen
Want al wordt ik grijs en oud
Ik zal jou voor altijd met mij meedragen