Madelief en paardenbloemen
sieren gezusterlijk het veld
soezen in zonderling groen
spreiden zij lustig 't gele hart
naast elkaar, dit verstild gebaar
de maaier maait, tot overmaat
in wat is goed en wat is kwaad
tomeloze vreugde, het verdriet
wat een mens onderhuids ziet
vlagen, striemen, ontkiemen, uitvegen
droomwonder ondoorgrondelijke wegen
van blond gekrulde pup, ligt er uitgeteld
na spelen, robbedoezen, uitzinnig delen
schittert zon in een postzegelbestaan
fragment van binnen naar buiten
en andersom, in lichtdonker gaan
vleermuizen zwermen, sonargeleid
welopgevoede huizen 't gordijn sluiten
afschermen voor denkbeeldig buiten
ondergronds zullen dromen zoemen
weeral bevallig vallen als madelieven
dragen vrucht als slierten goudenregen
het reizende weet de droom halverwege
| Henk Dekkers: | Maandag, oktober 21, 2019 14:32 |
| Heel mooi | |
| EXPLICIT: | Zaterdag, juli 06, 2019 00:24 |
| fragmenten geuren tekenen zonder begin luidt bloeit eindigheid |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, juni 22, 2019 13:07 |
| waar de maaier de berm netjes had gemaakt, in 't oog lopend der mensen, stond nog die dag een steel gebroken net boven zijn grondslag de bloem geheel ontloken hoog te houden, ja zoals ook de twijgen der wilgen de weigeraars onder ons voor willen doen, daar. hans |
|
| Connection: | Donderdag, juni 20, 2019 23:23 |
| mooie goudenregen met reizende dromen Fijne Groeten, Roger |
|
| september: | Dinsdag, juni 18, 2019 13:48 |
| Heel hartelijke dank voor jullie fijne reacties :) Liefs |
|
| Clarice: | Zondag, juni 16, 2019 21:24 |
| Heel mooi gedicht, september, het leest als mijmeringen tijdens een wandeling. Gts, Clarice | |
| Avr: | Zondag, juni 16, 2019 13:02 |
| Droomvlucht, is mijn eerste gedachte. Zeer mooi, beeldend gedicht! | |
| Anneke Bakker: | Zondag, juni 16, 2019 12:49 |
| Hoe mooi weet jij hier weer de tegenstellingen te verwoorden, ik word er blij van. Liefde voor de natuur laat je boekdelen spreken, fijn om te lezen September. Zonnige groet met veel liefs. Anneke |
|
| Aquarel: | Zondag, juni 16, 2019 12:19 |
| Wat een prachtig gedicht! Het madeliefje ziet er zo teer uit, maar ze is sterk. Na het maaien komt ze terug telkens weer. Licht en donker zijn mooi in balans in jouw gedicht. Het ademt een voor mij aangename sfeer. Liefs, Aquarel |
|
