Ochtendgloren op het koren
Het bruin van mijn handen
op jouw witte, peervormige borsten
de voorgrond, die nader komt
Jij zucht en smacht naar aandacht
voor elk onderdeel van jouw lijf
geur van jasmijn nu de avond valt
Laken om ons geslagen tegen de kou
van de sterren valt als regen
jouw handen kruipen onder die van mij
Het trillen van het heelal ontstaat
tussen onze handen, gaat zijn weg
naar binnen en naar buiten, blijft
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2019 | ||
| Thema's: | ||