De harde realiteit
Mensen in een moderne wereld,
zijn meestal jagers,
naar luxe en welvaart
Zij staan bekend
voor hun honger
naar steeds meer
onverzadigde roem.
Hun naasten mogen niet
meer bezitten dan zij
en hun naam moet kleiner gedrukt zijn
dan deze van hen, op een uitnodiging.
Maar ze verliezen
de tijd uit het oog
om te kunnen genieten.
Op het einde van hun leven
komen ze tot de conclusie
dat ze alles moeten achterlaten.
Want op hun laatste reis
moeten ze berooid
en alleen reizen.
Geef mij maar
het leven van een onbekende
die mensen verder helpt
en dankbaarheid zijn belonig is.
(Opgedragen aan al mijn vrienden, die danbaarheid schenken aan mij)
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Woensdag, juni 26, 2019 10:20 |
| helemaal eens th | |
| Hans Winter: | Woensdag, juni 26, 2019 02:28 |
| zoek beproefd je schat niet in de stof der wereld der schitter dingen voor die roesten gaan, werd ons voorgehouden in het woord, maar daar dan waar die niet vergaat, dank, die stof tot lof, koester het, volstaat. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Bert Lagom | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2019 | ||
| Thema's: | ||