Een volgende groet
een volgende groet
ik voel
onuitgesproken
verdriet maar
zie het niet
in ogen die
bewogen kijken
naar beelden die
zij niet begrijpen
het zijn
kamers waar
stukjes bestaan
langs elkaar
leven zonder
samen te zijn
ieder op zijn
eigen terrein
waar het
ego mankeert
desintegreert
naar waaruit
het is ontstaan
terug met zucht
zonder vloek tot
een volgende groet
wil melker
28/06/2019
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Vrijdag, juni 28, 2019 10:02 |
| veelal pijnlijk th | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, juni 28, 2019 09:18 |
| Heel begrijpelijk Wil, als door welke reden dan ook een relatie uiteenvalt kan men hopelijk toch terugkijken naar een mooie verleden tijd van samenzijn. Intens hier verwoordt. Zonnige groet stuur ik je. Anneke |
|
| Avr: | Vrijdag, juni 28, 2019 09:02 |
| Het is triest! Maar des temeer reden, om dat wat men heeft met dierbaren, te koesteren!Mooi gedicht, wil! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2019 | ||
| Thema's: | ||