ze veinsde van niets te weten
't allemaal normaal en gewoon was
de dagdagelijkse rimpels en plooien
in stilte plat te strijken,

hij hoefde 't ook niet uitvoerig uit te leggen
met grappen of pikante verhalen
un train peut cacher un autre,
van sport of politiek had ze geen verstand,

dus zei ze dat interesseert me niet,
heb je iemand gezien of wat beleefd vandaag ?
toen hij versteend naar 't journaal keek
en roerloos probeerde op verhaal te komen,

soms zat hij te mijmeren aan 't ontbijt
wat ze weet aan die nachtelijke uurtjes
's morgens was hij toch niet te spreken
nu ze hoefde 't ook niet in détail te weten,

waarom zijn humeur samenviel met 't weer
of met de stand van zijn bankrekening
die schommelde rond 't vriespunt
zolang er maar geen boze brieven kwamen,

of thuiskwam met overbodige prularia
om 't comfort in 't huishouden
nog wat te verbeteren, ze hadden alles al,
dan vroeg wat heb je nu weeral meegebracht ?

hij achter haar stond in de keuken
meestal liep hij hopeloos in haar weg
zijn ogen brandden op haar rug,
het liefst had hij haar ineens stevig vastgepakt,

'n risico dat beter niet werd genomen
nu ze met heet water koffie zette,
nam de autosleutels, broodtrommel, gsm,
sloot voorzichtig de voordeur met een klik

en richtte zijn suffe blik
op 'n andere, nieuwe werkdag,
om even uit 't gezichtsveld
een sigaret op te steken,

wat ze hem tot vervelends toe
ten strengste
tevergeefs had verboden ..