Vuurspelend
vuurspelend
ik zag hoe
jouw handen
de stenen raakten
het laatste stukje
haakte aan de info
die jullie deelden
het rechte rond
in perspectief
met de natuur
die vuurspelend met
de zon het huis
verwarmde rondom
zij waren het
die het ronde
rechter lieten lopen
om de openheid
perspectivisch
transparantie te geven
de ingetogenheid
kwam van binnenuit
in hoekloze vlaktes
die doorlopende
ruimtes leken te
kunnen verschaffen
een huis naar
mijn hart dat klopte
leefde en meebewoog
in alles wat de mens
haar gaf in het
delen van onze wereld
wil melker
02/7/2019
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 02, 2019 08:54 |
| Soms is het lastig iets recht te maken wat krom is, maar hier heb je weer wat moois gefilosofeerd. Wens je een zonnige dag Wil. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2019 | ||
| Thema's: | ||