Soms.
Soms.
Soms lijken dagen
weg te glijden
door ziekte , hitte , ouderdom
in een gevoel
van onbehagen
die kreten hoor ik hier alom.
In uitzichtloosheid
die verstikkend
de prikkel van geluk verstoort
denken vertroebelt
daadkracht wegneemt
door niets en niemand wordt gehoord.
Hoe anders zou
het al verlopen
waar met advies iets wordt gecreëerd
dat in een welzijn
wordt ontkoppeld
waar ouderdom in wordt geëerd.
Veel moog’lijkheden
zijn beschikbaar
tot plaatsing op geëigende plek
die toonhoogte weer
toe doet nemen
omslag tot waarde uit gebrek.
Attent zijn op
die hierin haken
hen begeleiden tot herstel
die kansen liggen
opgestapeld
let dus goed op, doe wel.
th
Soms lijken dagen
weg te glijden
door ziekte , hitte , ouderdom
in een gevoel
van onbehagen
die kreten hoor ik hier alom.
In uitzichtloosheid
die verstikkend
de prikkel van geluk verstoort
denken vertroebelt
daadkracht wegneemt
door niets en niemand wordt gehoord.
Hoe anders zou
het al verlopen
waar met advies iets wordt gecreëerd
dat in een welzijn
wordt ontkoppeld
waar ouderdom in wordt geëerd.
Veel moog’lijkheden
zijn beschikbaar
tot plaatsing op geëigende plek
die toonhoogte weer
toe doet nemen
omslag tot waarde uit gebrek.
Attent zijn op
die hierin haken
hen begeleiden tot herstel
die kansen liggen
opgestapeld
let dus goed op, doe wel.
th
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Dinsdag, juli 02, 2019 20:33 |
| Er zou meer geld naar welzijn en gezondheidszorg mogen gaan, maar het is ook een kwestie van mentaliteit. In onze maatschappij wordt het woord 'oud' geassocieerd met vooral negatieve zaken. Mooi gedicht dat tot nadenken stemt, Teun. Gts Clarice |
|
| claire vanfleteren: | Dinsdag, juli 02, 2019 18:59 |
| ik weet het, jarenlang kunnen ze me niet helpen en ik ben niet alleen met mijn ongemak die mijn leven verpest. Ik die altijd bezig was, nu nog maar nu en dan is het daar en dan ben ik helemaal van de kaart. Zijn er onderzoeken naar een medicijn, weet ik niet, we zijn met niet veel genoeg, het geld moet rinkelen, niet de mensen in nood helpen! |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 02, 2019 13:03 |
| Het kunnen kijken in de ziel is niet voor iedereen weggelegd Teun, jij kunt het, getuige dit gedicht. Een zonnige dag wens ik je. Anneke |
|
| Janny Flikkema: | Dinsdag, juli 02, 2019 12:59 |
| Ik zou ook willen dat het allemaal anders zou zijn. Zelf ben ik een voorbeeld van altijd ziek zijn, en waar zo vaak door instanties niet naar wordt geluisterd, gelukkig ben ik nog een beetje een mondje roermeniet, kan nog vaak mijn mannetje(vrouwtje) staan, maar soms lijkt alles zo hopeloos. Wat een mooi gedicht over dit onderwerp geschreven. lieve groet, Janny |
|
| Aquarel: | Dinsdag, juli 02, 2019 10:36 |
| Heel mooi gedicht, met een mooie boodschap. Liefs, Aquarel |
|
| Avr: | Dinsdag, juli 02, 2019 10:16 |
| Dit doet mij meteen denken aan een huidige tv commercial over Alzheimer/Dementie! Rakend! Net zoals dit mooie gedicht, Teun! | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2019 | ||
| Thema's: | ||