gemoedelijk onder warme lakens
mijn wezen op ontvangst
een wind die krabbelt aan de ruiten
mijn ogen moe, zij sluiten
traag in het verdwijnen van het licht
ruik ik niets nieuws in deze ruimte
toch spant voorzichtig zich mijn huid
hoor ik het stil gefluister
van adem die steeds naast mij ligt
en aan de hemel staat de maan
strooit lichtpoeder door wolken
sunset 07-07-2019