FOTO VAN NU HULLUKULUG

Ik stel me aan je voor:twee Javaanse grootmoeders
Poolse grootvader en een Belgisch/Nederlandse
van jouw gedichten leren houden in het van kwaad
tot erger en jou horen is indringender dan lezen
vader een lyrische dwerg, je moeder een reuzin
wat ons tegenhoudt is de gewoonte van tegenzin
na een donkere tunnel het licht en de lucht in


Hoe je toch hullukulug op momenten bent immers
het pad had met kraaienpoten bedekt kunnen zijn
Delphine Lecompte, het is laat, ga maar weg
want weet dat ik niet ongelukkig met je ben
Ver weg in Lima of Mali, in Tokio of Oikot
droomt een oude, krakkemikkige, kale man
van grote ronde ogen in een hartvormig gezicht

Hij zingt liggend in bed een melodramatisch liedje
waarin zij op vochtige rozen leek in een groene tuin
te zacht om aan te raken, maar te liefelijk
om te laten staan zonder te strelen en ik zal
voorzichtig met messcherpe doornen zijn
Jij blijft dol op woorden, bloed serieus
met een boerenslimheid verdomd mysterieus