Alsof het gisteren was...
Alsof het gisteren was…
Het verdwenen kind
en het zand zonder de kleine voetafdrukken.
De wind aan het eind van de hemel,
alleen, een dagelijks fenomeen.
Weg van de eenzaamheid,
fotografische momenten, dat is de werkelijkheid
in het theater van verlangens.
Een ondraaglijke pijn.
We zoeken het,
we zoeken het in ons zelf,
in ons binnenste binnen buiten.
De onschuld…
esteban 11 juli 2019
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, juli 04, 2020 16:51 |
| Het werk heeft nog niets aan schoonheid verloren. Waar het ook weet te raken. Goed om nog eens terug te lezen. Goed weekend gewenst. | |
| september: | Zaterdag, juli 04, 2020 16:47 |
| Alsof het gisteren was.. Wat een weergaloze mooie woorden en gevoel in dit prachtige gedicht Esteban. Klasse. Liefs | |
| wytske: | Donderdag, juli 11, 2019 22:33 |
| ja, alsof het gisteren was. gevoelig mooi | |
| Clarice: | Donderdag, juli 11, 2019 20:45 |
| Alleen zijn is niet makkelijk, het confronteert je erg met jezelf. Geeft je ook wel ruimte. Heel mooi geschreven, gts Clarice | |
| september: | Donderdag, juli 11, 2019 19:53 |
| Wat prachtig. Heel mooi. Fijne avond gewenst. | |
| teun hoek: | Donderdag, juli 11, 2019 12:49 |
| mogelijk een vindplaats voor geluk th | |
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2019 | ||
| Thema's: | ||