Terugblik
-------------
Gedichten van toen zeiden alles, maar ook niets.
Ik was zo gefocust op ‘overleven’. Gefocust op ‘kleine’ gevoelens,
omstandigheden, dat ik voor al de rest blind was.
Blind voor hoe ik mezelf nodig had.
Gedichten van toen waren zo ‘naïef’.
Ik was zo gefocust op liefde dat ik het overal zocht, maar nergens vond.
Zo op zoek dat ik er blind van werd.
Blind voor de warme liefde die ik écht nodig had.
Gedichten van toen… het was een uitklaatklep. Nog steeds.
Ik was zo jong, maar ik heb veel geleerd en leer nog steeds.
8 jaar later doet het me niet meer huilen, niet omdat het niet zwaar valt,
maar omdat het eindelijk gesorteerd wordt.
Het heeft rust.
Het heelt.
Het groeit.
Ik ben niet blind meer.
Hooguit slechtziend
Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 23, 2019 19:05 |
Je leert door het leven, vooral als het zwaar was, je leert het te verwoorden in gedichten, daar groeit men in en dat heb je hier heel goed overgebracht in dit bijzondere gedicht. Warme groet. Anneke |
|
Hans Winter: | Dinsdag, juli 23, 2019 03:02 |
het besef goed te moeten kijken kan het intenser zelfs naar binnen verrijken. groetje, hans |
|
september: | Dinsdag, juli 23, 2019 00:11 |
Sterk. Deze terugblik Je kan het een beetje meevoelen door je goed gekozen en gevonden woorden als lezer. Het getuigt van groei. Hetgeen soms niet makkelijk gaat of vanzelfsprekend is Mooi werk Katt. |
|
Auteur: Katt | ||
Gecontroleerd door: Katt | ||
Gepubliceerd op: 22 juli 2019 | ||
Thema's: |