Dwarrelt nog jouw lach
dwarrelt nog jouw lach
er bloeiden
altijd bloemen
uit je vingers
handen droegen
een kleurrijk boeket
overgoten
met licht
uit je ogen koos
de natuur jou
als ideale set
in een choreografie
waarin de dood
op kousenvoeten
verscheen en leven ook
van bloemen verdween
zacht doofden kleuren
verschraalden geuren
van wat ook jouw
aanwezigheid was in de acte
de presence die jij altijd gaf
nu is er stilte
maar in de stralen
van de middagzon
dwarrelt nog jouw lach
in pluisjes om en om
wil melker
23/07/2019
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Dinsdag, juli 23, 2019 09:17 |
| herinneringen stralen th | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 23, 2019 07:29 |
| De dag is nog jong en nieuwe knoppen zullen opengaan en stralen in geur en kleur. Mooi gedicht laat je ons lezen Wil. Wens je een zonnige dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2019 | ||
| Thema's: | ||