Een stukje geluk
een stukje geluk
je lachte altijd
als de ander keek
in een stukje geluk
dat brak uit
het star van
emotieloos grijs
nooit wilde jij
praten maar ik had
wel in de gaten dat
jouw contacten
met hiernaast
werden aangehaald
nog was je bij ons
in de dagelijkse sfeer
maar je gedachten
vlogen steeds vaker
heen en weer met
grotere tussenpozen
alsof jij al had
gekozen voor een
langer verblijf tussen
geestverwanten en
bekenden die de weg
al hadden afgelegd
jij had de
warmte al ervaren
in de rust van
virtuele armen die
zij uitstrekten naar jou
met in hun lach kom gauw
wil melker
07/08/2019
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Woensdag, augustus 07, 2019 23:46 |
| Midden in de roos Wil... | |
| september: | Woensdag, augustus 07, 2019 17:41 |
| Dit gedicht is werkelijk prachtig en weet te raken in diepe ontroering en schoonheid Wil. Dit kan ik als lezer voelen. Hoe mooi geschreven. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 07, 2019 12:17 |
| Dat voelde vast als een warm welkom samen met een stukje geluk, heerlijk toch. Zonnige groet Wil. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, augustus 07, 2019 08:47 |
| toekomst gericht . th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2019 | ||
| Thema's: | ||